Intro

Πείνα καίει τα κορμιά
σαπίλα και διαφθορά
πόλεμος για τα λεφτά
συνείδηση πουθενά

Άνοιξη του ’86 – Άνοιξη του ‘11
ο δρόμος για την ολική καταστροφή


Τι φοβάσαι περισσότερο;

Πουλήσαμε τα σπίτια μας
να ζήσουμε σε άλλα
και όχι σα χρυσόψαρα
κλεισμένα μες στη γυάλα

Κουράστηκαν τα όνειρα μας
να φοβούνται απ' την ντροπή σας
γαζώνοντας τα σώματά μας
με την κρύα τη φωνή σας

Μη μ' ακουμπάς
μ’ έχεις λερώσει
τα παραμύθια που πουλάς
δε σ' έχουν σώσει

Μη μου ουρλιάζεις
δε σε φοβάμαι
τα όνειρα που φτιάχνεις
σου γίναν’ εφιάλτες

Τι φοβάσαι περισσότερο
απ' το σκοτάδι
και στην ψυχή μου
τριγυρνάς κάθε βράδυ

Πες μου τι πουλάς
για να ζήσεις
και μισαλλόδοξα όνειρα
μας ποτίζεις


Ξύπνα

Το ξυπνητήρι βομβαρδίζει τα όνειρά σου
παίρνεις τα πρωινά ναρκωτικά σου
δύο βιταμίνες και καφέ για να ξυπνήσεις
και ξεκινάς λίγο απ' το χρόνο σου να πουλήσεις
στη δουλεία

Φορώντας ρούχα που δε γούσταρες ποτέ σου
μ’ ένα χαμόγελο πλαστό στο πρόσωπό σου
θα στριμωχτείς στο λεωφορείο ως συνήθως
για να κάνεις λίγο πιο πλούσιο ακόμη ευχαρίστως
τ’ αφεντικό σου

Ξύπνα μαλάκα
Σε ληστεύουν, σε βιάζουν
Ξύπνα μαλάκα
Τιμή στη ζωή σου βάζουν
Ξύπνα μαλάκα
Αν θέλεις το καλό σου
Ξύπνα μαλάκα
Και χτύπα τον εχθρό σου

Ξύπνα!

Το μεσημέρι στο σπίτι σου γυρίζεις
ένα πιάτο στο μίζερο τραπέζι σου γεμίζεις
μία ανούσια εκπομπή στο χαζοκούτι
να ξεφύγεις απ' το βάρος του δανείου
που σε πιέζει

Κι όταν νυχτώνει εσύ ακόμα στην τηλεόραση
να χαζεύεις ένα κόσμο μακρινό (και ξένο)
τόση λάμψη που σου θόλωσε την όραση
και παραδίνεσαι σ' ένα όνειρα σκληρό
και σκοτεινό



Μία τσούλα στη γωνία (Άρνηση)

Μία τσούλα στη γωνία
περιμένει μ' αγωνία
κάποιον που αν θα ‘ρθεί δεν ξέρει
και μετάλλιο νίκης θα της φέρει

Μία τσούλα στη γωνία
περιμένει μ' απονία
ένα τυχαίο πεσόντα
σε τόσα σάπια όντα

Μία τσούλα στη γωνία
περιμένει μ' αγωνία
στο σπίτι να φτάσει
στη σαπίλα να βουλιάξει

Άρνηση υποταγής
στο lifestyle της εποχής
Άρνηση υπακοής
σ’ ένα κόσμο ενοχής

Μία τσούλα στη γωνία
περιμένει μ' αγωνία
κάποιον που αν θα ‘ρθεί δεν ξέρει
και μετάλλιο νίκης θα της φέρει

Μία τσούλα στη γωνία
περιμένει μ' απονία
είναι η ζωή η δικιά μου
η δικιά σου, η δικιά τους

Ίσως να έζησες κι εσύ
σ' αυτή τη φυλακή


H λύση

Απ' την ώρα που γεννιέμαι
μ' αρπάζουν οι δειλοί
κομματικά καθάρματα
και με ρίχνουν στο κελί
Για να ολοκληρώσω
τον κύκλο της ζωής
κομματικά καθάρματα
με ρίχνουν στο κελί

Με βία θα γεννηθώ στη σάρκα σου

Αριθμό μου δίνουνε
μέσα στο κελί
και την ύπαρξή μου
τη βγάζουν στο σφυρί
Παγίδες μου στήνουνε
σε μια οθόνη κενή
και την ύπαρξή μου
τη βγάζουν στο σφυρί

Με βία θα γεννηθώ στη σάρκα σου

Τ' όνειρό μου το μαυρίζει
κρατική καταστολή
και το έργο που ανεβάζουν
το έχω ξαναδεί
Με μοναδικό τέλος
ολική διαταραχή
και το έργο που ανεβάζουν
το έχω ξαναδεί

Με βία θα γεννηθώ στη σάρκα σου
Για να καταστρέψω τη μάσκα σου
Βία – Συνείδηση