Η συναυλία ήταν μαζί με τους: Mental Assault, Τέκνα της Οργής, One Shotglory
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΙΣ ΠΑΡΕΛΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΑ ΕΘΝΙΚΑ ΙΔΕΩΔΗ
Οι πρώτες παρελάσεις είναι μια επινόηση του Φρειδερίκου της Πρωσίας όταν ήταν υπό διαμόρφωση τα εθνικά κράτη, που προπαγάνδιζαν το ιδεολόγημα της «εθνικής συνείδησης» και του εθνικισμού για να επιβάλουν την κρατική κυριαρχία τους. Οι μαθητικές παρελάσεις μπορεί να υπήρχαν και στη προ Μεταξά εποχή, παρόλα αυτά επί της δικτατορίας του πήραν στρατιωτική μορφή. Αργότερα δε στη μεταπολίτευση τα «δημοκρατικά» καθεστώτα φρόντισαν να θεσμοθετήσουν τον όρο των παρελάσεων και να τις νομιμοποιήσουν.
«Με τις παρελάσεις τιμούμε τους ήρωες μας;» Πως μπορεί να υφίσταται αυτό, αφού οι περισσότεροι δεν γνωρίζουν ποιοι χάθηκαν στους πολέμους. Με ελλιπή ιστορική γνώση, και με μισόλογα δασκάλων και καθηγητών, που φουσκώνουν τα εφηβικά μυαλά με εθνική υπερηφάνεια. Χειρότερο δε, είναι η προσπάθεια να μας πείσουν ότι ο Μεταξάς είπε το ΟΧΙ στους ιταλούς και στους γερμανούς, παρόλο που και ο ίδιος ως δικτάτορας ήταν θαυμαστής του Χίτλερ και του Μουσολίνι. Πολύ πιο απλά η Ελλάδα τότε ήταν προτεκτοράτο των Άγγλων, αντίπαλοι δηλαδή του Άξονα. Πάνω σ’ όλα αυτά έρχεται να προστεθεί και η στροφή της κεφαλής ως απόδοση τιμών στους εκπροσώπους της (πολιτικής, στρατιωτικής, θρησκευτικής) εξουσίας.
Ουσιαστικά ο θεσμός των παρελάσεων, καταλύει την διαφορετικότητα προάγοντας την ομοιομορφία. Συμβάλει στην έξαρση των διακρίσεων, αφού γίνεται διαχωρισμός, αριστούχων και μη, ελλήνων με αλλοδαπούς, ψηλών με κοντών και αγοριών με κοριτσιών. Οδηγεί στην εμφύτευση μιλιταριστικών διαθέσεων στα παιδιά, με την εκτέλεση στρατιωτικών παραγγελμάτων, την στοίχιση σε γραμμές και σειρές και την παρέλαση υπό τους ήχους στρατιωτικών εμβατηρίων. Τέλος η συνειδητή άρνηση της συμμετοχής στην παρέλαση από μαθητές και εκπαιδευτικούς επισύρει κυρώσεις αποσκοπώντας χαλιναγώγηση των μαζών και το κάμψιμο της αντίστασης αυτών, πράγμα που κάνει όλο και πιο φανερό το φασιστικό χαρακτήρα του κράτους.
Σάββατο 22/10/2011 – Τα συγκροτήματα
